Dzieło quebeckiego pisarza i aktora Roberta Lalonde’a, składające się obecnie z około dwudziestu powieści, zbiorów nowel, esejów i dramatów, wiązane bywa z częściowo indiańskimi korzeniami artysty. W niniejszej książce proponowane jest inne ujęcie twórczości Lalonde’a, oparte na udowadnianej w pracy hipotezie, że tym, co w różnych proporcjach wspólne dla wszystkich utworów pisarza, jest świadome współzastosowanie dwóch pozornie wykluczających się składników: immanencji (immanentyzmu) i transtekstualności. Każdy analizowany w pracy utwór w swoisty sposób zdaje sprawę z aktualnego stanu świadomości pisarza, z jego zainteresowań, ważnych w danym momencie wspomnień i lektur, a bywa, że i obsesji. Oryginalna materia tych poszczególnych stanów zapisanych w kolejnych powieściach stanowi treść szczegółowych analiz, częstokroć pionierskich wobec niewielkiej liczby opracowań tego mało badanego dzieła.